Taal op de Werkvloer
Mayke Kromhout, de hbo-HRM stagiaire van Leerwerkloket Friesland vorig jaar, is met haar scriptie "Sorry ik ben mijn bril vergeten!" genomineerd voor de Leeuwarder Courant Award. Het Leerwerkloket feliciteert Mayke met de nominatie en bedankt haar voor het op de kaart zetten van Taal op de Werkvloer!
Klik op: stempagina voor het uitbrengen van uw stem en het begeleidende filmpje.
Intercedenten bij uitzendbureaus in Friesland weten maar weinig van laaggeletterdheid. Een gemiste kans, vindt Mayke Kromhout die aandacht vraagt voor taalvaardigheid op de werkvloer.
‘Sorry, ik ben mijn bril vergeten.’ De titel van de scriptie van Mayke Kromhout (22) uit Leeuwarden is ook het meest gehoorde smoesje dat laaggeletterden gebruiken om niet te hoeven bekennen dat ze moeite hebben met lezen en schrijven.
Als student Human Resource Management (HRM) deed Mayke onderzoek naar de rol van uitzendbureaus bij het herkennen en aanpakken van laaggeletterdheid. Tijdens haar stage bij het Leerwerkloket Fryslân kwam het onderwerp op haar pad. Ze had er veel contact met de Stichting Lezen en Schrijven.
"Ik ken niemand die laaggeletterd is. Toch zijn er in Nederland 2,5 miljoen mensen van 16 jaar en ouder die moeite hebben met lezen en schrijven. Dat zijn er heel erg veel. Daar schrok ik van."
In Nederland werken ongeveer 700.000 mensen via een uitzendbureau. Van deze uitzendkrachten zijn ongeveer 100.000 mensen laaggeletterd. Die krijgen alsmaar meer moeite om zich te handhaven, weet Mayke. ,,Taal wordt steeds belangrijker op de werkvloer: instructies en veiligheidsvoorschriften nemen toe, werkbriefjes worden ingewikkelder.’’
Investeren in het verhogen van de taalvaardigheid van werknemers loont, stelt Mayke. ,,Het ziekteverzuim daalt, de werksfeer gaat omhoog, de productiviteit stijgt en het aantal bedrijfsongevallen neemt af.’’
Toch zijn veel uitzendbureaus zich niet bewust van de problematiek, blijkt uit Maykes onderzoek waarvoor ze onder meer zestig intercedenten in Friesland enquêteerde.
"Laaggeletterdheid herkennen lukt de meeste intercedenten nog wel, maar om er echt iets mee te doen dat is een tweede. Dat gebeurt eigenlijk weinig tot nooit. Bij een vermoeden kunnen uitzendbureaus een taalmeter inzetten om te bepalen of iemand laaggeletterd is. Dat duurt wel een kwartier. Voor een commercieel bedrijf is tijd ook geld. Dat er bijvoorbeeld ook een taalverkenner is, die in vier minuten is ingevuld, dat weten veel intercedenten niet."
Een tweede moeilijkheid is het bespreekbaar maken van het onderwerp. "Veel mensen schamen zich ervoor dat ze moeite hebben met taal. Hoe kan een intercedent hier dan toch over beginnen zonder dat het ongemakkelijk wordt? Nou, bijvoorbeeld door duidelijk te maken dat ze niet de enige zijn en dat er iets aan te doen is."
Het Leerwerkloket Fryslân geeft naar aanleiding van Maykes scriptie inmiddels workshops waar deelnemers laaggeletterden leren herkennen en doorverwijzen. Mayke, die inmiddels werkzaam is als jobcoach bij uitzendbureau Fritech in Buitenpost, en haar collega’s hebben de cursus al gehad.
"Het is goed dat intercedenten zich bewust worden van de problematiek rondom laaggeletterdheid", zegt Mayke tot slot. "Dat ze weten waar ze hun laaggeletterde uitzendkrachten naartoe kunnen sturen voor hulp. Ze hoeven ze echt niet zelf te leren lezen en schrijven."
